بسم اللّه الرّحمن الرّحیم
الحمدللّه ربّ العالمین والصّلاة والسّلام على سیّدنا و نبیّنا و حبیب قلوبنا ابى القاسم المصطفى محمّد و على اله الا طیبین الا طهرین المنتجبین سیّما بقیّة اللّه فى الارضین (ارواحنافداه ).
خدا را سپاسگزارم که امروز بنده را موفق فرمود تا به زیارت این سرزمین پاک و شما مردم عزیز نایل شوم . به علت خاطره بسیار پُرعظمت خرداد، مایل بودم این دیدار در خرداد ماه انجام بگیرد. خرداد ورامین ، یک خاطره فراموش نشدنى است . همه مردم عزیز ورامین ، پیشوا، قرچک ، جوادآباد و پاکدشت مجموعه اى را تشکیل مى دهند که ارزشهاى این منطقه از ایمان و عزم و اراده آنها ناشى شده است ؛ حق هم همین است . از روزى که فرزند بزرگوار موسى بن جعفر حضرت جعفربن موسى بعد از آسیب دیدن به وسیله دشمنان و مخالفان ، به مردم ورامین پناهنده شد و مردم ورامین این امامزاده عالى مقام را چون جان شیرینى در برگرفتند و در همین جا ایشان بر اثر جراحت به شهادت رسید، نشانه هاى توجه این مردم به ارزشهاى والاى اسلامى آشکار شد؛ بخصوص چیزهایى که احتیاج به عزم و مجاهدت دارد. در پانزده خرداد سال 42 هم مردم ورامین نشان دادند که در راه حقیقت و دفاع از حق و اسلام ایستاده اند؛ حتّى به قیمت جانشان . ورامینى ها در حرم مطهر حضرت جعفربن موسى سوگند یاد کردند و به سمت تهران راه افتادند و در میانه راه در مواجهه با شدت عمل و خشونت رژیم سفاک پهلوى ، خون پاکشان در همین منطقه باقرآباد و قرچک بر زمین ریخت و مظلومانه جان دادند. آن روز هیچ کس گمان نمى کرد روزى خواهد رسید که این شهداى مظلوم و گمنام ، مثل ستاره هاى درخشان ، نه فقط در آسمان ورامین ، بلکه در آسمان ایران اسلامى خواهند درخشید. آنها در مظلومیت جان دادند و خدا به مظلومیت و غربت آنها برکت داد و مجاهدت آنها در پى خود مجاهدتهاى دیگرى را به وجود آورد ...