موضع استیصال رهبری مجاهدین از زبان سخنگوی فرقه

چند روز پیش رهبری فرقه مجاهدین ته خط بن بست و ته خط استراتژی و تاکتیک های خود را از زبان یک مترسک سخنگو بروز داده و همچنین با بیان نا امیدی از ارباب امپریالیستی خود ، طی نکاتی آه و فغان سرداده است .
همانگونه که همه می دانیم مریم رجوی قبلا گفته بود که من کلاه آبی می خواهم و از امریکا و انگلیس ملتمسانه این خواسته را دنبال کرد . اما در جواب امریکایی ها گفته بودند بجای کلاه آبی رهبری فرقه مجاهدین بایستی به اعضایش آزادی دهد که عضویت خود را درفرقه نفی نمایند تا امریکا و اروپا برای پذیرش آنها و خارج کردنشان از فضای خطر و ریسک صد در صدی عراق دست باز داشته باشند .
اما رهبری فرقه آدم کش مجاهدین از آنجا که طمع کار است و رندی فراوان دارد و طمع صد روی صد به جان تک تک اعضای فرقه اش دارد نمی خواهد جان یک نفر را نجات دهد لذا از پذیرش هرگونه شرطی سر باز زده است و باعث شده عده ای آدم با هزاران مریضی و کهولت سن و سل و سرطان و افسردگی و دیوانگی های رنگارنگ درکمپ و زندان لیبرتی حبس کند تا آخرین نفرشان قربانی شوند .
نماینده رجوی در این موضع گیری گفته است رهبری فرقه فتوا داده است که ساکنان لیبرتی بایستی همان کاری کنند که زندانیان در سال 67 کردند . یعنی با انکار و قبول هر شرطی جان خود را برای حفظ رجوی بدهند .
این ظلم و تهدید خطرناکی است که از سالهای سال رجوی در حق مریدان چشم و گوش بسته اش مرتکب شده و باعث خود زنی ها-خود سوزی ها –خود کشی های خطی و تشکیلاتی مرتکب شده و اکنون هم درحال رقم زدن یک سناریوی خطرناک و کشتاری دسته جمعی و خود کشی سازمانی است .
لذا بر سازمان ملل و صلیب سرخ جهانی است که جلوی شرارت رهبری فرقه را بگیرند .
رجوی با دماغ سوختگی تمام از بازپس دهی یک سوم ازسلاح های انفرادی خود که توسط امریکا خلع سلاح شده سخن می گوید ملتمسانه خواستار آن است و می گوید اکنون که امریکا و ملل متحد خطر داعش را جدی و به مجاهدین گوشزد کرده اند لازم است آنها سلاح به مجاهدین دهند تا ببینند چه کسی جرأت حمله به آنهارا دارد .  رجوی به دلایلی جرأت نکرده اسم داعش را به زبان بیاورد وگفته ببیند چه کسی جرأت  نزدیک شدن به مجاهدین را دارد .
البته رهبری فرقه از یک جهت راست گفته چون داعش دست به تولیدی و فرقه ضد انسان و هار دپو شده صدام نمی زند .
به هر حال رهبری مجاهدین با ندانم کاری های بغایت عقب مانده خود همه چیز را باخته و اکنون جان افراد در لیبرتی آخرین خاکریزش است .
هشدار به خانواده های ایران - ملل متحد - دولت محترم عراق و سازمانهای حقوق بشری جهان –به داد اسرای در بند لیبرتی برسید .

رجوی عقیده داشت پدر و مادر الدنگهایی هستند که فقط ما را میزایند

فارس: خودتان رو معرفی کنید و بگوییدچه‌زمانی و چگونه عضو سازمان شدید؟

شرقی: حسن شرقی هستم متولد سال 1333. مهر ماه سال 1359 در حین خدمت و ابتدای جنگتحمیلی اسیر شدم. 9 سال سخت و طاقت فرسا را در زندان‌های عراق گذراندم. فشار زیادی روی ما بود. در آن ایام از طریق تلویزیون اردوگاه متوجه شدم که سازمان اقدام جذب نیرو دارد و برای فرار از شرایط سخت اسارت به سازمان رفتم.

سال1368 از اردوگاه«الرمادیه» که محل نگهداری زندانیان و اسرای ایرانی بود،وارد سازمان شدم. از آن روز تا زمان رفتن به اردوگاه رفتار عراقی‌ها با ماخوب شد و پس از چند ماه به اشرف رفتیم.

فارس: آیا پیش از ورود به سازمان شناختی از آن داشتید؟

شرقی:‌ چون از قبل نظامی بودم شناختی در مورد سازمان نداشتم، چرا که ارتباط‌ بااحزاب و جریانات برای نظامی‌ها ممنوع بود و تنها در سال‌های 66 و 67 شناختکمی از سازمان در تلویزیون کسب کردم.

سوال: در اردوگاه چه فعالیتی داشتید؟

شرقی: درسال‌های اول بیگاری داشتیم که شامل بلوک سازی و کارهای ساختمانی بود،بعد راننده کامیون و در سال‌های آخر مسئول کتابخانه سازمان شدم که جزوبهترین پست‌ها بود. این کار بیشتر از 6 ماه طول نکشید، چرا که با مسئولان اردوگاه مشکل پیدا کردم.

فارس:‌ سران فرقه با چه ایدئولوژی یا توجیهی افراد را در پادگان اشرف نگه می‌داشتند و با چه حربه‌ای جوانان را جذب می‌کردند؟

شرقی:‌ مسعود رجوی ایدئولوژی خاص خود را دارد که در جامعه بیرون نمود عینی ندارد. یکی از آنها جدا کردن زن و شوهر از یکدیگر تحت عنوان انقلاب ایدئولوژیکبود. ایدئولوژی رجوی تنها حفظ سازمان بود. سازمان پیش از ورود، از اعضاتعهدی می‌گرفت که تا زمان حضور در آنجا باید به مقررات متعهد و از دستوراترجوی‌ها اطاعت می‌کردند.

فارس: آیا دلیل حضورتان در سازمان مقابله با نظام و سرنگونی آن بود؟

شرقی: نه، تنها برای فرار از مشکلات به آنجا رفتیم.

فارس: طی این سال‌ها از خانواده خود خبری داشتید؟

شرقی: همان ابتدا در نامه‌ای، به همسرم اجازه طلاق دادم، اما از پدر و مادرمخبری نداشتم. پس از فرار متوجه شدم که پدرم 12 سال پیش فوت کرده و سرانسازمان این موضوع را به من اطلاع ندادند.

فارس: شغل یا ماموریت اصلیتان در سازمان چه بود؟

شرقی: من راننده تریلی و اتوبوس بودم و به شهرهای مختلف می‌رفتم، امابهدلیل ترس از سرنوشت خود فرار نکردم. ترس از گیر افتادن از سوی استخباراتعراق و تحویلم به سازمان و پس از آن شکنجه در زندان ابوغریب.

فارس: چه اجناسی را حمل می‌کردید؟

شرقی: در ابتدا یخ به اشرف می‌بردم و پس از آنکه کارگاه یخ سازی در اشرف ساخته شد، برنج، آرد و مهمات جابجا می‌کردم.

فارس: چه مهماتی؟

شرقی: تسلیحاتسبک، نیمه سنگین و سنگین مانند تانک‌های چیفتن. طبق قراردادی بین رجوی وصدام حواله بشکه‌های نفتی که رجوی می‌گرفت و در خارج می‌فروخت به داخلبرگشته و از صدام سلاح می‌خرید.

فارس: در عملیات سازمان علیه کردها یا انتفاضه جنوب علیه شیعیان این کشور در سال 1991 چه فعالیتی داشتید؟

شرقی: برخی مواقع زرهی به آنجا منتقل می‌کردم.

فارس: از مقر موسوم به 49 چه می‌دانید؟

شرقی: در مورد آن چیزهایی شنیده‌ام از جمله آنکه مسعود رجوی در آن به سر می‌برد وتاسیسات زیرزمینی دارد. رجوی پس از جنگ 2003 به آنجا رفت چرا که ایمن است.

فارس: چرا رده‌های بالای سازمان را به خانم‌ها داده‌ بودند؟

شرقی: زمانیکهمسعود رجوی مریم را به عنوان مسئول اول سازمان انتخاب کرد و خود در نقشرهبری ظاهر شد و یا طلاق اجباری را مطرح کرد، در مورد جایگاه و وضعیت زناندر سازمان موضوعاتی پیش آمد که مسعود با این حربه تلاش کرد مسئله را حلکند. وی در سال 1367 انقلاب ایدئولوژیک را به مرحله اجرا گذاشت وزنان را به سطوح بالای سازمان رساند که به نظرم این کار برای مسعود نتیجهداشت.

فارس: حضور خانواده‌های اعضا در کنار پادگان چه تاثیری روی اعضا و سران داشت؟

شرقی: مسعودرجوی پس از جنگ 2003 گفت که هر خانواده‌ای می‌تواند با اعضای خود دیدارکند و خانواده‌ها به همین منظور به اشرف آمدند، اما در اولین دیدارها،خانواده‌ها اعضای اسیر خود در سازمان را با خود می‌بردند. با شکست این سیاست رجوی،وی تغییر رویه داده و خانواده‌ و پدر و مادر را در سطح سگ و گربه که فقط فرزندان را زاییده‌اند کاهش داده و از آن پس خانواده را با پسوند «الدنگ» خطاب می‌کرد.

خانواده‌هابرای رساندن پیام خود و گفت‌وگو با فرزندان و بستگانشان از بلند گواستفاده می‌کردند و سازمان نیز برای مقابله آنها اقدام به نصب بلندگو کردکه این بلندگوها از 5 صبح تا نیمه‌های شب روشن بودند. این شرایط به لحاظروحی و روانی شکنجه‌ای برای اعضای سازمان بود و ما با گذاشتن گوشی اسفنجیآن را تحمل می‌کردیم، اما قلباً با خانواده‌ها احساس همدردی داشتیم.

فارس:‌ تا به حال شده که به عمر از دست رفته خود در اشرف فکر کنید.

شرقی: ما عمری را در این مسیر طی کردیم و مجبور بودیم تحمل کنیم تا از این فضا خارج شویم. ساکنان اشرف به هیچ وجه شاد نبوده و نیستند و اگر فیلمی در این خصوص در سیمای آزادی منتشر می‌شود، مصنوعی است.

فارس: از وضعیت و رفاه سران سازمان در اروپا خبر داشتید؟

شرقی: ماتصور می‌کردیم آنها هم مانند ما هستند و پس از فرار بود که فهمیدم آنها باپول‌های کلانی که از صدام به دست آورده‌اند، شرکت‌هایی در کشورهای عربی وغربی دارند. ما تازه فهمیده‌ایم که مقامات غربی برای سخنرانی‌هایخود در حمایت از منافقین بین 10 تا 20 هزار دلار پول می‌گیرند در حالیکه درگذشته تصور می‌کردیم که این حمایت‌ها به دلیل درست بودن راه سازمان است.

فارس: جزو گروه چندم به لیبرتی رفتید؟

شرقی:‌ گروه سوم.

فارس: پیش از رفتن به لیبرتی چه تصوری در مورد آن داشتید؟

شرقی: سران سازمان پیش از رفتن اعضا به لیبرتی، آن را یک زندان معرفی ‌کرده وگفتند که باید در بنگال(کانکس‌) زندگی کنیم. در توافق بین آمریکا، دولتعراق و سران فرقه قرار شد که پس از مدتی از لیبرتی به کشوری ثالث برویم.

فارس: تشریفات رفتن از اشرف به لیبرتی را توضیح دهید.

شرقی:‌ هر گروهی که قرار بود به سمت لیبرتی حرکت کند باید با لباس مناسب بهقبرستان اشرف می‌رفت که این برنامه در سیمای آزادی به نمایش ‌گذاشته می‌شد.

سوال:‌ به عنوان سخن آخر...

شرقی: اعضااز وضعیت خود در سازمان راضی نیستند و اگر به کشوری ثالث بروند بیشترشانجدا خواهند شد و شاید به همین دلیل است که سران نمی‌خواهند که سازمان ازوضعیت پادگانی فعلی و کشور عراق خارج شود

رجوی به پول تو جیبی اعضا در آلبانی هم رحم نمی کند!

بر اساس اطلاعات موثق رسیده از آلبانی – تیرانا ، سران تشکیلات فرقه ای رجوی تمام پول تو جیبی ای که به اعضا خود درحین انتقال از عراق به آلبانی داده بودند را بازپس گرفتند .
در پی افشاگری های جداشده ها مبنی بر عدم استیفای حقوق شخصی افراد در درون تشکیلات فرقه ای رجوی ، در پروژه انتقال 233 نفری که به تازگی به آلبانی منتقل شده اند ، سیستم تشکیلات فرقه ای رجوی با پرداخت 200 دلار به هر نفر در پی خرید آبرویی هر چند بی ارزش برای خود نزد مقامات بین المللی کمیساریا و... برآمده است .
سران فرقه رجوی به سیاق گذشته و روابطی که با نیروهای آمریکایی در قرارگاه اشرف برقرار کرده بودند با حرکتهایی سوری قصد موجه جلوه دادن خود را دارند . مصاحبه های تعیین هویت توسط نیروهای آمریکایی درقرارگاه اشرف یادمان نمی رود . نیروهای آمریکایی برای همه اعضای قرارگاه اشرف  آی دی کارت صادر کردند و شخصا و فرد به فرد به افراد تحویل دادند و گفتند این آی دی کارت ها نباید ازشما جدا شود . ولی به محض خروج از مقر آمریکایی ها تشکیلات رجوی همه آی دی کارت ها را جمع کرد . وبا برپایی میهمانی های آنچنانی برای فرماندهان نیروهای آمریکایی درقرارگاه اشرف ، به همراه مصاحبت و مصافحت با فهیمه اروانی ، زهره اخیانی ، مژگان پارسایی ، فرشته یگانه ، صدیقه حسینی و... سوء استفاده ازبرنامه سازی توسط دختران و پسران جوان و اهدای هدیه هایی اعم ازطلا و... نیروهای آمریکایی ماتم زده و حیران دربیابانهای عراق را مغلوب خود کردند . همانهایی که هنوز هم دلار های کثیف این فرقه زیر زبانشان مزه میکند و گاه گداری با گرفتن چندین هزار دلار از آمریکا به فرانسه آمده و متن های آماده شده تشکیلات فرقه ای رجوی را نشخوار می کنند .
قطعا نمایش پرداخت پول تو جیبی به اعضا در آستانه خروج از لیبرتی تفسیری جدای از عملکرد سنتی این فرقه نخواهد داشت ، ولی همین چندر غاز برای آنانی که سالیان دستشان به پول نرسیده است ، یاد آور روزهای خوش زندگی است و جرقه ای در درونشان به سمت دنیایی عاری از قید وبندهای تشکیلاتی روشن خواهد کرد .
البته یاد آور می شویم یقیناً وجوه پرداختی به اعضای رده بالا بیش از 200 دلار بوده است . که جمعا مبلغی بیش از 500 هزار دلار را بین اعضا تقسیم کرده بودند .
 بازپس گیری این چندرغاز  200 دلاری از اعضای رده پایین عملا جلوی هر گونه حرکت آزادانه را در ابتدای کار از آنها سلب کرده است . طبعا این افراد برای گشت و گذاری کوتاه و استفاده از امکانات شهری اعم از رستوران ، موزه ، پارک و اینترنت نیاز به صرف مبالغی دارند که با خالی شدن جیب هایشان توسط فرقه رجوی فعلا و قحراً درآمپاس قرار گرفته اند .
قطعا بعد از اشرف و لیبرتی تشکیلات فرقه ای رجوی هیچ توانی در به بند کشیدن این افراد نخواهد داشت و اگر قید و بندهایی که رجوی در اذهانشان ایجاد کرده است را بشکنند ، دنیایی آزاد در جلو رویشان قرار خواهد گرفت . با آرزوی دنیایی آزاد برای همه دوستان قدیمی ...

در سماجت برای به کشتن دادن اسرای لیبرتی

این بار نوبت چند کشیش آمریکائی بود که به میدان بیآیند!
با وجود اصرار زیاد افراد خانواده های ایرانی که فامیل یا فامیلانی بصورت اسیر و گروگان رجوی و محروم ازابتدائی ترین حقوق انسانی درکمپ لیبرتی عراق دارند و مجدانه برای کسب آزادی ابتدائی آنها که این امر بدون ترک عراق وبرقراری ارتباطات با جهان خارج ممکن نیست ، فرقه ی رجوی هرروزی که میگذرد بیشتر فراموش میکند که طبق قراردادهای خود با دولت عراق وسازمان ملل متحد متعهد است که کمپ لیبرتی را بعنوان محل اسکان موقت اعضای سازمان قبول کرده ودراسرع وقت نسبت به انتقال آنان به کشورهای دیگر اقدام کنند واتفاقا این مسئله مورد تایید وحمایت خانواده ها نیز میباشد.
اما بدنبال انتقال قطره ای چند صد نفر ،  اینکه چه تصوری در مخیله ی رجوی خودشیفته بوجود آمد که مثلا زیر این قرارداد زده وبا سماجت تمام خواستار تحمیل اعطای اقامت دائمی این اسرا در لیبرتی به کشور عراق باشد، برنگارنده روشن نیست!...

برای مطالعه کامل به ادامه مطلب مراجعه شود