اصفانیا

دانلود فیلم و عکس، اخبار روز ایران، اخبار ورزشی، مجله تفریحی، خبر استخدام، دانلود آهنگ، پیامک عاشقانه

اصفانیا

دانلود فیلم و عکس، اخبار روز ایران، اخبار ورزشی، مجله تفریحی، خبر استخدام، دانلود آهنگ، پیامک عاشقانه

چه کسانی نیاز به تعویض زانو دارند؟

مفصل زانو
تعویض مفصل زانو، برای افراد مبتلا به آسیب شدید زانو است. جایگزینی زانو می تواند درد را تسکین دهد و اجازه می دهد تا شما فعال تر باشید اگر دارو  و درمان های دیگر به درد زانوی شما کمکی نمی کند دکتر شما ممکن است توصیه کند به عمل جراحی تعویض زانو کند. تعویض زانو شامل برداشتن قسمت مفصل زانوی طبیعی و جایگزین کردن آن با بخش های مصنوعی است تعویض زانو شایع ترین نوع از عمل جراحی تعویض مفصل است.

بیماران مبتلا به تخریب شدید مفصل زانو همراه با درد و اختلال در عملکرد، ممکن است کاندید مناسبی برای جایگزینی کل زانو باشند.
آرتریت روماتوئید، یک بیماری است که در آن سیستم ایمنی بدن به غشاء در خطوط مفصلی حمله می کند. و می تواند به درد، التهاب و تخریب مفاصل منجر شود.
آرتروز پس از ضربه، نوعی از آرتروز است که ممکن است پس از صدمه به زانو مانند یک شکستگی یا پارگی لیگامان رخ دهد. این نوع آسیب می تواند باعث التهاب زانو و در طول زمان منجر به آسیب غضروف شود. که شما در زندگی از آن رنج می برید و می تواند سبب آرتروز در میانسالی یا بعد از آن شود. آرتروز شایع ترین دلیل برای جایگزینی زانو در ایالات متحده است.
چندین نوع از آرتریت می تواند به زانو آسیب برساند و باعث درد و ناتوانی شود که باید با زانوی مصنوعی جایگزین شود آسیب های زانو می تواند از یک مشکل به نام نکروز تنه تالوس و استئونکروز که در آن استخوان با از دست دادن جریان خون خود می میرد و در نهایت منجر سقوط می شود.
زمانی که درد و سفتی شروع به دخالت در فعالیت های روزمره کند و درمان های دیگر کمک نکند ممکن است نیاز به تعویض مفصل باشد.

قبل از درمان جایگزینی مفصل اقدامات زیر را انجام دهید.

برای کاهش استرس در مفصل با عصا راه بروید.
برای تقویت عضلات اطراف زانو و بهبود انعطاف پذیری ورزش کنید.
از دست دادن وزن به منظور کاهش بار زانو برنامه ریزی شود.
از کفش خاص برای بهبودی زانو استفاده کنید.
از داروها برای رفع درد استفاده کنید.
داروهای مختلف که می تواند برای درد زانو مفید باشد عبارتند از داروهای ضد درد مانند استامینوفن، ترامادول و داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی ( NSAIDs ) مانند ( ایبوپروفن و یا ناپروکسن  ) و از مسکن های موضعی روی پوست زانو مالیده شود و یا از کورتیکواستروئیدهای قوی در مفصل زانو تزریق شود که جایگزین اسید هیالورونیک نیز نامیده می شود.

در چه کسانی نباید جراحی تعویض زانو انجام شود؟

اگر چه جایگزینی زانو، عمل جراحی شایع است ولی برای همه مناسب نیست اگر شما یک عفونت زانو، یک اختلال عصبی شدید یا بیماری شدید رگ های خونی، اضافه وزن شدید، یک بیماری پوستی مثل پسوریازیس، اختلالات قلبی و ریوی دارید پزشک شما ممکن است اقدام به تعویض زانو نکند.
اگر شما قصد جایگزینی زانو را دارید از پزشک خود بخواهید شما را به یک جراح ارتوپد مجرب و آموزش دیده برای درمان مشکلات مفاصل و استخوان ها معرفی نماید جراح باید عوامل زیادی را قبل از معرفی برای جایگزینی زانو در نظر بگیرد افرادی که به طور کلی سالم هستند بهترین نامزد برای عمل جراحی هستند و کسانی که قبل از آسیب پیشرفته مفاصل، عمل جراحی برایشان انجام شود بهبودی سریع تر و نتایج بهتری حاصل می شود. فیزیوتراپی یک بخش اساسی از بازسازی پس از تعویض مفصل زانو است. توصیه می شود بیماران با مفاصل مصنوعی قبل، در طی و بعد از هر روش انتخابی تهاجمی از جمله ( اعمال دندانپزشکی ) باید آنتی بیوتیک مصرف کنند.

خطرات ناشی از جایگزینی کل زانو

خطرات ناشی از تعویض مفصل زانو شامل لخته شدن خون در پاها است که می تواند به ریه ها ( آمبولی ریوی ) سفر کند آمبولی ریه می تواند تنگی نفس، درد قفسه سینه و حتی سبب شوک شود خطرات دیگر شامل عفونت ادراری، تهوع و استفراغ ( معمولا مربوط به داروی  ضد درد )، درد مزمن زانو و خشکی، خونریزی داخل مفصل زانو، آسیب عصبی، آسیب های رگ های خونی و عفونت زانو که می تواند به عمل مجدد نیاز شود علاوه بر این، خطرات ناشی از بیهوشی شامل قلب، ریه، کلیه و آسیب کبدی وجود دارد.

تغذیه در ارتروز

 4555

 آرتروز یک بیماری پیشرونده و مزمن است که درمان قطعی ندارد این بیماری در سن بالا دیده می شود ولی در افراد 20 – 30 سال هم دیده می شود در بیماری آرتروز ابتدا غضروف مفصل ناهموار و فرسوده می شود

بعد از تخریب غضروف، در استخوان های مجاور ( سخت شدن استخوان، بوجود آمدن حفره خالی در استخوان، تیزی نوک استخوان، سفت شدن مایع مفصل و کپسول مفصل ایجاد می شود. آرتروز بیشتر مفاصلی که وزن بدن را تحمل می کنند مانند ( ران، زانو، ستون فقرات ) را در گیر می کند. 

علائم آرتروز

اولین علامت آرتروز درد مفصل است که با فعالیت بدنی بدتر و با استراحت بهتر می شود بعد از استراحت شبانه، هنگام بیدار شدن از خواب بیمار احساس می کند مفصلش سفت شده است که بعد از چند دقیقه این حالت از بین می رود. با پیشرفت بیماری دامنه حرکت مفصل کاهش یافته و مفصل خشک و بی حرکت می شود. فیزیوتراپی در پیشگیری از این مشکل موثر است 

تغذیه مناسب در آرتروز 

رژیم غذایی مناسب می تواند آرتروز ستون فقرات را کنترل و درمان کند.

اگر اضافه وزن دارید وزنتان را کاهش دهید.

غذاهایی که حاوی اسید های چرب امگا 3 هستند مانند ( انواع ماهی، روغن گردو، کتان و سویا ) در پیشگیری از آرتروز موثر است.

آفتاب اثر مهمی در کاهش آرتروز دارد زیرا منبع تامین ویتامین D است.

غذاهای حاوی آنتی اکسیدان نظیر ویتامین های D' C' E'  و بتا کاروتن و ریز مغزی هایی مانند ( سلنیوم، روی ، منیزیم، کلسیم و فسفر ) که در دانه ها و مغز ها یافت می شود مصرف کنید. ویتامین ای در آجیل ها وجود دارد. غذاهای با ویتامین ای بالا مصرف کنید.

شیر و لبنیات کم چربی مصرف کنید.

گیلاس و آلبالو برای کاهش درد بسیار مفید است.

روزانه یک لیوان آب پرتغال مصرف کنید. ویتامین C در کیوی، هلو، سیب و پرتغال وجود دارد.

 چای سبز، غلات، زنجبیل، زعفران، عسل  بخورید. زردچوبه و زنجبیل خاصیت ضد التهابی دارند.

از انواع توت ها، سبزیجات برگدار مصرف کنید.

سبزیجات برگ سبز مانند ( جعفری، شاهی، کرفس، کلم پیچ، هویج، جو دو سر )، ماهی های آبهای سرد و چرب مانند ماهی ( تن، آزاد، ساردین، قزل آلا، شاه ماهی ) مصرف کنید.

مرغ کبابی، ماکارونی گندم کامل، غلات مانند گندم، سبزیجات مخلوط شده، انواع توت ها برای دسر، برنج قهوه ای، کلم بروکلی و سالاد میوه مصرف کنید.

مصرف انگور در درمان آرتروز موثر است.

روزانه 6 – 8 لیوان آب مصرف کنید.

گوشتهای پر چرب، مارگارین، کره، کافئین، تخم مرغ، الکل، شکر سفید، تنباکو، محصولات لبنی پر چرب باید از رژیم غذایی حذف شود.

غذاهای دارای اگزالات بالا مانند ( اسفناج، کنگر، آلوها، زغال اخته، ریواس ) را از رژیم غذایی خود حذف کنید

بعضی افراد به سیب زمینی، فلفل ها، بادمجان، گوجه فرنگی، تنباکو حساس هستند که باید به هر کدام از این مواد که حساسیت دارند آنرا از غذای خود حذف کنند.

مهار کننده های جذب کلسیم مانند ( گوشت قرمز، تخم مرغ، جوجه، الکل، قهوه، شکرتصفیه نشده، اکثر شیرینی جات، نمک اضافی ) را از غذای خود حذف کنید.

مصرف غذاهای باددار مانند ( گندم سیاه، چربیهای حیوانی، لبنیات پر چرب ) را کاهش دهید.

فست فود ( سوسیس، کالباس، جگر ) و نوشابه مصرف نکنید.

از مصرف غذاهای چرب، شکر، سرخ کردنی پرهیز کنید