آرام

    یه ذره دلخوری، خوب باشه. این همه زیبایی تو دنیا هست، حتما میشه یه لبخند زد و از ته دل آرزو کرد. میشه فقط بلند شی و کمی حرکت کنی بعدش فقط تماشا کنی که چطور کارها خود به خود درست میشن.

    انگار همین دیروز بود که دست مادرو گرفته بودی و می رفتین واسه ثبت نام مدرسه. هنوزم طعم اون زردآلوی شیرین و رسیده ای که خانوم ناظم مهربون مدرسه فقط و فقط به تو داده بود رو تو دهنت مزه مزه میکنی. میبینی چه زود گذشت؟ درست به اندازه یه خواب کوتاه به نظر میاد. آره یکمی سخت بود و یکمی هم گریه کردی ولی هر طوری بود وایسادی. از این به بعدش هم میگذره ممکنه هر چیزی پیش بیاد، اما تو سرسختانه وایسا و سربلند به زندگی نگاه کن، با غرور. آروم آروم  پیش برو و عجله نکن، این فقط یه لحضه کوتاهه که فقط یه بار میتونی احساسش کنی، فقط یه بار بشنوی و فقط یه بار برسی.

  پس سعی کن باشکوه باشی، هرچند کوچیک ولی با ارزش.

ازچفیه تا چادر

 آنها چفیه داشتند…  

من چادر دارم….  

آنان چفیه می بستند تا بسیجی وار بجنگند… 

 من چادر می پوشم تا زهرایی زندگی کنم…  

آنان چفیه را خیس می کردند تا نَفَس هایشان آلوده ی شیمیایی نشود…  

من چادر می پوشم تا از نفَس های آلوده دور بمانم…  

آنان موقع نماز شب با چفیه صورت خود را می پوشاندند تا شناسایی نشوند…